Zeer hoog risico op nog meer doden in de Middellandse Zee door afwezigheid Europese zoek-en-redding

Zeer hoog risico op nog meer doden in de Middellandse Zee door afwezigheid Europese zoek-en-redding

Geo Barents alleen al redt 974 mensen op 3 missies, en heeft nu 659 mensen aan boord

Artsen Zonder Grenzen, SOS MEDITERRANEE en SEA-WATCH eisen een adequate, door de staat geleide, toegewijde en proactieve opsporings- en reddingsvloot in het centrale Middellandse Zeegebied, en een snelle en adequate reactie op alle noodoproepen, evenals een voorspelbaar ontschepingsmechanisme van overlevenden vanwege de Europese lidstaten en geassocieerde staten.

Op 5 dagen tijd redden de Geo Barents van Artsen Zonder Grenzen (AZG) en de Ocean Viking van SOS MEDITERRANEE in samenwerking met de Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen (IFRC), 16 boten in nood. De week ervoor redde de Sea-Watch 3 ook vijf boten in nood met in totaal 444 overlevenden. Zonder de aanwezigheid van civiele opsporings- en reddingsmiddelen in het centrale Middellandse Zeegebied, zouden de kinderen, vrouwen en mannen die tijdens deze operaties werden gered, aan hun lot zijn overgelaten in de internationale wateren voor de kust van Libië, op de dodelijkste zeemigratieroute ter wereld sinds 2014.

“Sinds het begin van het zomerseizoen heeft ons team van Artsen Zonder Grenzen drie missies op zee uitgevoerd. Helaas eindigde de eerste reddingsactie tragisch, met bijna 30 vermisten en één vrouw die het niet haalde. De andere twee missies waren zeer intensief, met zes reddingen in twaalf uur en elf reddingen in 72 uur, waardoor in totaal 974 mensen werden gered. Door de noodtoestand hebben we momenteel 659 mensen aan boord van de Geo Barents, wat boven de scheepscapaciteit is. Wij kregen steeds meldingen van boten in nood die niet werden beantwoord of spotten zelf boten in nood vanaf onze brug. De civiele organisaties moeten het dodelijke gebrek aan door de staat geleide opsporings- en reddingsvloot opvangen, maar hebben simpelweg niet genoeg middelen gezien de behoeften. Er moet meer zoek- en reddingscapaciteit in het centrale Middellandse Zeegebied komen”, legt Juan Matias Gil van Artsen Zonder Grenzen Zoek-en-Redding uit.

In de zomer, wanneer de weersomstandigheden het gunstigst zijn om een dergelijke gevaarlijke reis te ondernemen, vertrekken er vaker boten vanuit Libië. Maar de schrijnende afwezigheid van Europese maritieme capaciteit voor opsporings- en reddingsacties in het centrale Middellandse Zeegebied, en de vertragingen bij het toewijzen van een veilige plaats voor ontscheping, ondermijnen de integriteit en capaciteit van het opsporings- en reddingssysteem. Dat kost levens. Ondertussen blijven mensen Libië ontvluchten via de zee en riskeren ze hun leven om veiligheid te zoeken, ondanks het kritieke gebrek aan adequate zoek- en reddingsmiddelen.

Lak aan morele maar ook aan wettelijke verplichtingen

Zoals voorgeschreven door de zeewet, vragen de organisaties systematisch coördinatie voor hun operaties. De Libische maritieme autoriteiten reageren echter bijna nooit en verwaarlozen hun wettelijke verplichting om de hulp te coördineren. En wanneer ze zelf ingrijpen en boten in nood onderscheppen, sturen de Libische maritieme autoriteiten de overlevenden systematisch terug naar Libië, dat volgens de VN niet als een veilige plaats kan worden beschouwd.

“Maar ook overlevenden dagenlang op zee laten wachten om van boord te gaan in een veilige plaats, is een extra onrecht dat wordt opgelegd aan al extreem kwetsbare mensen. Overlevenden die de afgelopen zes jaar door de Ocean Viking zijn gered, hebben onze teams aangrijpende verhalen over geweld en misbruik verteld. De laatste en enige hoop die ze met zich meedragen, is om Libië, dat ze vaak 'de hel op aarde' noemen, via de zee te ontvluchten, ongeacht de risico's. Dat adequate en competente Europese opsporings- en reddingsdiensten in de internationale wateren voor de kust van Libië gewoonweg niet bestaan, is dodelijk en voorkomt gevaarlijke overtochten niet.” zegt Xavier Lauth, operationeel directeur van SOS MEDITERRANEE.

Sea-Watch 3 kon op 30 juli 438 mensen van boord laten gaan in Taranto, Italië en de Ocean Viking 387 vrouwen, kinderen en mannen tussen 24 en 25 juli in Salerno, Italië. Op 2 augustus wacht de Geo Barents nog steeds op een oplossing voor de overlevenden die tot zeven dagen geleden zijn gered.

“Hoewel de Europese autoriteiten niet bereid zijn hun plicht te vervullen om mensen op zee te redden, vertragen ze ook de ontscheping van geredde mensen door NGO's. Dit onnodige dagen wachten put de geredde mensen uit: ze hebben de Middellandse Zee overleefd, maar in plaats van veiligheid te vinden, moeten ze dagenlang wachten aan de gesloten poorten van Europa om hun mensenrechten gerespecteerd te zien worden.” zegt Mattea Weihe, woordvoerder van SEA-WATCH.

Steven De Bondt Press officer, Artsen Zonder Grenzen

 

 

 

 

Over MSF/AZG

Artsen Zonder Grenzen is een medisch-humanitaire noodhulporganisatie, met projecten in meer dan 70 landen wereldwijd.