Soedan: AZG roept op om het leven van burgers in El Fasher te sparen
AZG roept op om het leven van burgers in El Fasher, de hoofdstad van Noord-Darfur in Soedan, te sparen en hen toe te staan naar veiliger gebieden te vluchten. Gezien het etnisch gemotiveerde geweld dat al meer dan twee jaar in Darfur woedt en de grootschalige bloedbaden die in Zamzam zijn gepleegd toen het kamp afgelopen april werd ingenomen door de RSF en hun bondgenoten, zijn we ernstig bezorgd dat dit zich opnieuw zou kunnen voordoen in El Fasher.

Onze medische teams, die 60 kilometer verderop in Tawila werken, hebben eerder vandaag tientallen patiënten uit El Fasher opgenomen in het overbelaste ziekenhuis van de stad. In de nacht van 26 op 27 oktober zijn ongeveer 1.000 mensen uit El Fasher per vrachtwagen aangekomen bij de ingang van Tawila, waar we een gezondheidspost hebben opgezet om spoedeisende hulp te verlenen en patiënten in de meest kritieke toestand direct door te verwijzen naar het ziekenhuis. Tot nu toe zijn vandaag ongeveer 300 mensen behandeld in de gezondheidspost en 130 naar de spoedeisende hulp van het ziekenhuis gestuurd, waaronder 15 die een levensreddende operatie nodig hadden.
Op dit moment lijken nog veel meer mensen vast te zitten in en rond El Fasher en we staan klaar om te reageren op een verdere massale toestroom van ontheemden en gewonden in Tawila.
Vorige week zijn op 18 en 19 oktober meer dan 1.300 mensen die El Fasher zijn ontvlucht per vrachtwagen in Tawila aangekomen, waardoor het grote aantal gedwongen ontheemden dat zich al in Tawila bevond nog verder is toegenomen. Onder deze nieuwkomers heeft Artsen zonder Grenzen 165 kinderen onder de vijf jaar onderzocht en geconstateerd dat 75% ernstig ondervoed was, waarvan 26% in zeer ernstige mate. Dit schokkende percentage getuigt van de gruwelen die zich in El Fasher afspelen, waar hongersnood heerst sinds de Rapid Support Forces (RSF) het gebied al meer dan 500 dagen aanvallen en belegeren, waardoor voedsel en hulp met alle middelen worden tegengehouden. Door de stijgende prijzen, de sluiting van gemeenschappelijke keukens, de beschoten en leeggeplunderde markten en de geblokkeerde humanitaire hulp hebben de mensen bijna geen toegang tot voedsel.
Quentin Barrea