Gaza: De VN Veiligheidsraad moet een einde maken aan zijn medeplichtigheid aan het aanhoudende bloedbad
De VN Veiligheidsraad moet een onmiddellijk en duurzaam staakt-het-vuren eisen, om het beleg op te heffen en onbeperkte hulp aan de hele Gazastrook te garanderen. Tot op heden zorgen de passiviteit van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en de veto's van de lidstaten, met name de Verenigde Staten, ervoor dat zij medeplichtig zijn aan de aanhoudende slachting; deze passiviteit gedoogt de massamoord op mannen, vrouwen en kinderen.
Sinds de zeven dagen durende wapenstilstand in duigen viel, zijn we getuige van een hervatting van het willekeurig doden en van gedwongen verplaatsingen op een verbijsterende schaal en intensiteit. Alleen al in het Al Aqsa ziekenhuis werden van 1 tot 7 december 1.149 patiënten ontvangen op de spoedeisende hulp, waarvan er 350 dood waren bij aankomst. Op 6 december ontving het ziekenhuis meer dode patiënten dan gewonden.
Onze medische staf in de Gazastrook ziet en behandelt al acht weken lang de medische gevolgen van voortdurende en systematische wreedheden. De Israëlische campagne van willekeurig doden, het onthouden van voedsel en toegang tot gezondheidszorg en herhaalde gedwongen verplaatsingen maken de omstandigheden voor meer dan twee miljoen mensen ondraaglijk. Mensen staan op straat, in de regen, er is weinig tot geen sanitatie. We zien een aanzienlijke toename van infectieziekten, waaronder diarree, acute luchtweginfecties, huidinfecties en uitbraken van hepatitis. Vitale humanitaire hulp moet onmiddellijk op grote schaal de Gazastrook binnenkomen.
"Vandaag de dag is het aanbod van hulp performatief - het is niets vergeleken met de behoeften. Onze collega's voelen zich hulpeloos wanneer ze kinderen horen zeggen dat ze liever doodgaan dan te blijven lijden. Mensen zijn wanhopig op zoek naar voedsel vanwege de wrede belegering die hen is opgelegd. Er moet een kans op overleven zijn; onze artsen kunnen niets doen voor de doden. Als we nu niet handelen, een volledig staakt-het-vuren afkondigen en de belegering beëindigen, zou dat onvergeeflijk zijn."
Christopher Lockyear, secretaris-generaal van Artsen zonder Grenzen Internationaal
Herhaalde verzekeringen van zowel de Verenigde Staten als Israël dat deze oorlog alleen tegen strijders wordt gevoerd, staan haaks op wat we ter plekke zien. Integendeel, dit is een totale oorlog die burgers niet spaart. In het Al Nasser ziekenhuis in Khan Younis werden AZG-teams op de avond van 4 december gedwongen het ziekenhuis te verlaten vanwege de intensiteit van de bombardementen rond het ziekenhuis.
Sommige medewerkers van het Ministerie van Gezondheid hebben ook besloten om te vertrekken, uit angst dat ze ten prooi zullen vallen aan hetzelfde geweld als dat tegen ziekenhuizen in het noorden van Gaza. Het weekend voordat ze Nasser verlieten, zagen onze collega's golf na golf van massaslachtoffers opgenomen worden. Het ziekenhuis ontving sinds 7 oktober 5.166 gewonden en 1.468 patiënten die bij aankomst dood werden verklaard. Zeventig procent van de doden waren vrouwen en kinderen. De evacuatieorders die door Israël zijn uitgevaardigd, veroorzaken paniek. Mensen kunnen nergens heen; ze zijn gebombardeerd in het noorden, zuiden en bij de grens met Rafah. Dit wrede systeem spaart geen burgers.
De onverzettelijkheid van de Israëlische regering en haar kennelijke weigering om de omvang van het menselijk lijden in Gaza te erkennen, maakt ons wanhopig. Tijdelijke wapenstilstanden, humanitaire pauzes en het druppeltje hulp dat tot nu toe is binnengelaten, zijn schandalig ontoereikend geweest. De schade die is aangericht zal nog jaren van humanitaire hulp vergen om te verzachten - de omvang van het verlies en het verdriet dat daarmee gepaard gaat, zullen misschien nooit worden verzacht. Eén ding is duidelijk: zonder staakt-het-vuren kan de humanitaire hulp niet worden opgeschaald.
Vandaag moet de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties een onmiddellijk en duurzaam staakt-het-vuren eisen en de belegering opheffen. Deze verantwoordelijkheid ligt bij elk lid - de geschiedenis zal oordelen over de vertraging in het beëindigen van deze slachting; elementaire menselijkheid vereist actie.