Congo: ergste cholera-epidemie in 20 jaar heeft Kinshasa bereikt
Om de overheid te helpen de situatie onder controle te krijgen, bieden teams van Artsen Zonder Grenzen nu ook hulp in twee choleraklinieken in Kinshasa. Hulpverlening is hard nodig om verdere verspreiding van de ziekte tegen te gaan.
In 2017 kregen in Congo 55.000 mensen cholera, in 24 van de 26 provincies, 28% meer dan in 2016. 1190 van hen overleden aan de ziekte. Artsen Zonder Grenzen ontfermde zich toen over bijna de helft van de patiënten. Cholera is een uiterst besmettelijke ziekte die vooral gebieden met weinig toegang tot drinkbaar water treft, en veroorzaakt ernstige diarree en braken waardoor patiënten snel gedehydrateerd raken.
Kinshasa heeft 12 miljoen inwoners en is het zenuwcentrum van de nationale handel. De stad is kwetsbaar voor cholera door de gebrekkige drinkwaterbevoorrading. Bovendien is er een tekort aan sanitaire voorzieningen in de wijken die nu door de epidemie getroffen zijn.
Van eind november 2017 tot 22 januari 2018 werden 826 nieuwe mogelijke gevallen en 32 doden gemeld. Sinds het begin van de hulpverlening van Artsen Zonder Grenzen in Kinshasa, op 16 januari 2018, werden er in de choleraklinieken al 157 patiënten opgenomen.
“Met het oog op de evolutie van de ziekte zijn we sinds vorige week begonnen met de behandeling van patiënten en met de ambulancedienst in Kinshasa. We hebben ook tien drinkwaterpunten geopend en doen aan epidemiologische monitoring en aan sensibilisering,” aldus Jean Liyolongo van Artsen Zonder Grenzen. “De ziekte treft de meest dichtbevolkte wijken van Kinshasa. Daarom is het cruciaal om snel te handelen zodat de epidemie zich niet verder kan verspreiden.”
Een bijkomend probleem is dat cholerapatiënten gestigmatiseerd worden. Dat maakt het moeilijker voor hen om verzorging te krijgen.
“Enkele dagen geleden werd ik erg ziek. Ik kreeg hevige diarree en moest braken. In mijn buurt waren er al veel gevallen van cholera geweest. Dus vroeg ik mijn man om me naar de cholerakliniek te brengen,” vertelt een patiënte, die anoniem wil blijven. “Omdat ik heel zwak was, probeerden we een motortaxi te nemen, maar niemand wilde ons laten meerijden. Hier in Kinshasa worden mensen met cholera erg gestigmatiseerd, het is de ziekte van de schaamte. Mijn man moest me 3 kilometer ver op zijn rug tot hier dragen.”
